Het MNAC zal aangeven dat het "technisch niet in staat" is de Sijena-muurschilderingen te verplaatsen zonder ze te beschadigen.

Ze weigeren de muurschilderingen van Sijena niet af te staan; ze weten gewoon niet hoe ze dat moeten doen zonder ze te beschadigen. Dit zou een samenvatting kunnen zijn van wat er gebeurde tijdens de vergadering van de Raad van Toezicht van het Nationaal Kunstmuseum van Catalonië. Nadat ze hadden gesteld dat ze de uitspraak van de rechtbank van 27 mei respecteren en de naleving ervan accepteren, beweren ze dat ze niet weten hoe ze dit proces moeten uitvoeren zonder de werken in gevaar te brengen.

Om die reden is in het vierde punt van hun verklaring overeengekomen om "een gerechtelijk bevel aan te vragen om melding te maken van het technische onvermogen van het museum om deze operatie uit te voeren."

Hoewel het misschien een juridische truc lijkt om de deadline voor de oplevering van de werkzaamheden te verlengen, dringt de verklaring erop aan de uitspraak van de rechtbank na te leven en samen met Aragon een werkgroep op te richten "om de werkzaamheden te evalueren en uit te voeren die nodig zijn om te voldoen aan de wettelijke bepalingen". Dit zou een commissie van specialisten creëren, bestaande uit deskundigen die zijn gekozen door de regering van Aragon, evenals leden van de raad van toezicht, de staat, de Generalitat van Catalonië en de gemeenteraad van Barcelona.

Er was een ochtendvergadering gepland voor een raad van bestuur die wist dat ze handen en voeten gebonden waren toen het erop aankwam de uitspraak van het Hooggerechtshof tegen te houden. Verdriet en bezorgdheid waren de algemene stemming in een museum dat al meer dan 60 jaar de werken bewaakt, bewaart en tentoonstelt en nu machteloos toekijkt hoe zijn werk verloren dreigt te gaan, waardoor een cultureel erfgoed, zowel nationaal als universeel, dat teruggaat tot het jaar 1200, wordt vernietigd.

De vergadering van de raad van toezicht werd bijgewoond door Jordi Martí, staatssecretaris van Cultuur ; Sonia Hernández van het Departement van Cultuur van de Generalitat (Catalaanse regering); en Xavier Marcé, wethouder van Cultuur van de gemeente Barcelona; de tweede locoburgemeester van Barcelona, ​​Maria Eugènia Gay; en de directeur van het museum, Pepe Serra.

Ten eerste wilde de Raad van Toezicht het "onberispelijke werk" van het MNAC prijzen bij het veiligstellen en conserveren van de stukken die in 1936 uit de brand zijn gered. " Het museum heeft hun universele toegankelijkheid gegarandeerd ; ze zijn door miljoenen mensen bezocht en bestudeerd in het kader van de meest prestigieuze Romaanse conferenties ter wereld."

In het tweede punt van zijn verklaring wilde de Raad van Toezicht duidelijk maken dat de werken in Sijena wettelijk gezien onroerende goederen vormen die als cultureel erfgoed worden beschouwd . Bescherming en zorg ervan zijn daarom belangrijk en de integriteit ervan moet worden gewaarborgd.

Het essentiële onderdeel van de afspraken die de raad van bestuur heeft gemaakt, is te vinden in punt vier, waar de "onmogelijkheid om de muurschilderingen over te dragen voor de restauratie van de kapittelzaal van het koninklijk klooster van Sijena zonder deze in gevaar te brengen" wordt besproken. Daarom heeft het museum besloten om "een handhavingsincident bij de rechtbank aan te vragen om het technische onvermogen van het museum om deze operatie uit te voeren binnen de termijn die is vastgesteld door de wet op de civiele procedure, noch binnen de technische termijn, aan te kaarten."

De verklaring benadrukt dat ze de teruggave van de werken niet weigeren, maar juist aandringen op het starten van een onderzoeksproces om de beste manier te vinden om dit te doen en tegelijkertijd alle risico's te minimaliseren. In dit verband concluderen ze dat de meest gepaste aanpak is om "de verschillende administraties die het consortium vormen te vragen een technische werkgroep op te richten die uitsluitend uit gespecialiseerd personeel bestaat."

Ten slotte dringen zij erop aan dat, om dit werk effectief te laten zijn, de regering van Aragon met haar eigen technici aan deze studie deelneemt en "de specialisten aanwijst die zij geschikt acht". Het is duidelijk dat de overdracht niet eenvoudig zal zijn en met de grootst mogelijke garanties moet worden uitgevoerd.